sizi hiç umursamayan birini sevmek

Başlık başa. (bkz: hazzı arttıran eylemler)

olay bu değil mi zaten ? umursamayanı sevmek, değer vermeyeni sevmek, ilgi göstermeyeni sevmek, sevmeyeni sevmek... arka fonda İbrahim Erkal çalıyor- bir sana yandım ben

Uzmanı olduğum konudur. Yorar, gereksizdir. Acilen vazgeçilmesi gereken bir davranış.

Zorlu sevdam hoşçakal ...demesini bilmezseniz sizi berbat bir duruma götürür.

Aradan ne kadar zaman geçerse geçsin, artık sevmeseniz bile içinizde ukte kalacak bir durumdur. (bkz: beni neden sevmedin)

İnsanız ya hani olmayacak şeylere hep vurgun oluruz. Zoru severiz zoru, yansakta, üşüsekte, Kırılsakta bırakmak istemeyiz. Aslında bunları yapan umutlarımızdı, nasıl ki bir tarlaya buğdayı serptiğin zaman toprak o tohumu benimseyip büyütüyorsa öyle. İstediğimiz şey olmuyorsa onu bırakmış olmuyoruz sadece uğraşmaktan bıkıyoruz. Uğraşmaktan bıktığımız zaman ise o güzel umutlar yerini karamsarlığa bırakıyor.

Ben zoru seven biri degilim ama hep karşımdakini sevmek yerine kafamdakini sevdigim icin bu duruma çok düştüm. Güzel zamanlarimiz olacak diye diye günümün icine ettigini hep sonradan fark ediyorum . Sakın geleceğe tutunmayın arkadaşlar

çok uzun süre yaptığım şey, önce ondan sonra onu sevmekten vazgeçtim ve o zaman fark ettim ki onu severken kendimi hiç sevmiyormuşum. onu severken onun gördüğü kadardım, şimdi çok daha fazlasıyım...

Zordur, değersiz hissettirir, yıpratır, üzer. Minicik bir bakışını bile üzerinde hissetsen mutlu olursun. Minicik sürer. Genelde çok üzer. Ama, olgunlaştırır bence. Zamana ve yaşanan olaylara da bağlı bu tabi. Ama muhakkak bir şeyler öğretir, bir şeyler katar.

insanın kendine ettiği bi çeşit eziyet. ama galiba bir süre sonra buna üzülmemeyi sindiriyoruz. her insan kendi kendine şifa oluyor hepsi bu. kimseye sevmeyi ve değer vermeyi öğretemezsiniz insan ancak gerçekken sevebildiği zaman değer verir, ve bir gün etrafınızdakilerin başkalarını ya da yanıbaşınızdakileri gerçekten sevdiğini gördüğünüzde aslında ne kadar sevgi dolu, fedakar ve düşünceli olduğuna uzaktan şahit olursunuz ama o zamana kadar buna bile üzülmemeyi öğrenmiş olursunuz

Önemli olan bu noktada bunu kabul etmek. Bilirsin içten içe ama kabul edemezsin ya, kabul ettikten sonra gidiyor bence arkadaşlar. Siz siz olun iç sesinizi ve sizi uyaran arkadaşlarınızı dinleyin <3